II

27 czerwca 2013 r. 

Kolejnego dnia budzi Cię walenie w drzwi. Wstajesz z łóżka i zaspana je otwierasz, Twoim oczom ukazuję się niezwykle zadowolona Karola z laptopem w ręku. 

- Jakiś Gold do Ciebie napisał ! - prawie, że piszczy Ci do ucha. 

- Co ? - pytasz nie rozumiejąc przyjaciółki. 

- No na portalu randkowym. - bez pytania siada na Twoim łóżku, po chwili Ty także robisz to samo i niezbyt zadowolona spoglądasz na ekran. 

- Najpierw Cię zaczepił, a teraz pisze o patrz ! - krzyczy Ci do ucha. 

Cześć tu Gold, pogadamy ? - krzywisz się widząc wiadomość. 

- Popisz sobie z nim. - wstajesz z łóżka i obojętnie zaglądasz do szafy, z której już po chwili wyjmujesz czarny sweter i beżowe legginsy.

- No, ale on do Marty napisał. - patrzy na Ciebie tymi słodkimi oczami. 

- No daj. - wymiękasz i usadowiasz się na granatowej pościeli. 

Cześć, jasne :) - gryzmolisz na klawiaturze, a kątek oka widzisz zadowoloną twarz przyjaciółki.

Skąd jesteś ? 

Warszawa, chociaż korzenie Poznańskie. A ty ? 

Różnie, podróżuję. :P 

Pasja ? 

Raczej praca ;) - spoglądasz na monitor i nie wiedząc czemu uśmiechasz się do siebie co nie uchodzi uwadze Twojej przyjaciółce. 

- Podoba Ci się ? - pyta, kiedy przelogowujesz się na swój komputer. 

- Nawet go nie widziałam, a po za tym to pierwsza rozmowa. - odpowiadasz. 

Czego Warszawa ? Poznań jest piękny :) 

Piękny, ale w dzieciństwie dużo podróżowałam no i na końcu jakoś tak wyszła Warszawa. - nawet nie potrafisz zrozumieć czego mu to mówisz. W końcu go nie znasz, nie wiesz kim jest, ale jednak chcąc nie chcąc w pewien sposób się otwierasz. 

Rodzice mieli taką pracę, że podróże były niezbędne. :P - dopisujesz, kiedy widzisz, że Twoja przyjaciółka opuszcza pokój. No tak ma dzisiaj na 9 Ty za to na 11 przypominasz sobie plan wiszący na lodówce. 

Marta ? Ładne imię. 

Dziękuję :) Gold ? 

Na razie niech tak zostanie :P Widzę, że mamy takie same zainteresowania :P 

Siatkówka ! - uśmiechasz się do siebie, a w myślach karasz się za to że cieszysz się do komputera. 

Jeździsz czasem na mecze męskiej siatkówki ? 

Czasem, kiedyś częściej, a ty ? 

Ja jestem prawie zawsze. ;) 

Zazdroszczę ! 

:) 

Może pogadamy później ? 

Czego nie teraz ? ;) 

Bo zaraz mam zajęcia. 

 Studia ?

Tak

Jakie ? Jeżeli mogę zapytać. 

Biotechnologia

Kurde, nie podołałbym. :P 

Miałam być siatkarką ze względu na korzenie, ale nie wyszło. ;)

Korzenie ? 

Kiedyś Ci opowiem. ;) Do widzenia Gold !

Do widzenia Marto ! - zamykasz laptopa i z niewiadomych Ci przyczyn uśmiechasz się do siebie. 

Bierzesz prysznic, zjadasz śniadanie, ubierasz się i krótko po 10 wchodzisz do tramwaju. Zajęcia zaczynasz wykładami z ewolucji, ale mimo iż wiesz, że to złe przesiadujesz na internecie pisząc z Goldem. 

- Przepraszam. - mówisz uderzając całym, kruchym ciałem w wychodzącego z tramwaju mężczyznę. Nakładasz na uszy słuchawki, siadasz przy oknie i pisząc z Goldenem wracasz do mieszkania. Od progu wita Cię roześmiana rudowłosa. 

- Co tam u kochasia z portalu ? 

- Nie wiem. - kłamiesz, przemykając obok niej do kuchni, z której po chwili wychodzisz do pokoju z talerzem pierogów ze szpinakiem zrobionych przez Karolinę. Przebierasz się w spodnie dresowe jednocześnie włączając komputer. 

Golden ? 

Jestem. Jak dzień Marto ? 

Męczący :/ 

To znaczy ? :P

Długie zajęcia ;/ A Twój Goldenie ? 

Męczący. 

To znaczy ? :P

Hahaha. To znaczy, że naderwałem ścięgno. 

Jak to zrobiłeś ?

Biegłem :P

Buu :( . A teraz co robisz ? 

Regeneruje siły na jutrzejszy dzień i wysłuchuję jak mój współlokator śpiewa pod prysznicem. :p 

Hahhaha. Chciałabym to usłyszeć ? 

Raczej nie. 

Kupie Ci zatyczki na uszy. :) 

Dobra !

Kiedyś jak byłam mniejsza i jeszcze podróżowałam to jeździła ze mną duża grupa mężczyzn, którzy w nocy po męczącym dniu strasznie chrapali i musiałam spać w zatyczkach. :P 

Duża grupa mężczyzn ? 

Kiedyś Ci opowiem :P 

Marto ? 

Tak ? 

Oglądasz jutrzejszy mecz ? 

Polska - Argentyna ? Tak, a dlaczego pytasz ? 

Nie tak po prostu. 

A ty ? 

Ja na nim będę :P

Jak fajnie, ja mam za daleko do Bydgoszczy, ale w Warszawie byłam :p 

Ja też. :)

Ty jesteś na wszystkich meczach ! 

Tak się składa. :P 

Budzik wyrywa Cię ze snu, bierzesz prysznic, włosy zaplatasz w kłosa, ubierasz się w niebieską spódnice i kolorowy top. Koło 12 zaczynasz pisać egzamin z bioinformatyki i mimo iż w nocy nie spałaś za dobrze wydaje Ci się banalnie prosty. Dopiero dwa miesiące po śmierci ojca znów zaczęłaś normalnie sypiać, dzisiejsza nocy był wyjątkowa. Zasnęłaś o 4 rano, ponieważ całą noc przepisałaś z Goldenem. 

Pod Uniwersytetem czeka już na Ciebie Karolina, która wyciąga Cię na zakupy, ponieważ musi kupić sobie coś na pierwsze spotkanie z kolegą z portalu randkowego. 

Obie do 19 buszujecie po sklepach w poszukiwaniu najfajniejszych ciuchów, obie również wychodzicie obładowane markowymi siatkami. Ale obie macie zupełnie inne nastroje. Karolina nadzwyczajnie cicha, opanowana i spokojna, stresuję się ? Niemożliwe. Ty niezwykle wesoła, gadatliwa, otwarta z minuty na minutę coraz bardziej przypominasz siebie z dzieciństwa. 

Zamieniłyście się rolami ? Nie, nie możliwe, więc co się stało, że dawna Ty zniknęłaś ? Co się stało, że na Twojej twarzy pojawia się delikatny uśmiech ? 

Gotowa na mecz ? Ja już na hali. :)

Ja przed telewizorem :P Wygrają ! :) Trzymam za nich kciuki ! - stukasz na klawiaturze.

Ja też. - po niecałych 30 minutach zaczyna się mecz, a ty z paczką chipsów siadasz przed ekranem i wpatrujesz się w wychodzącą pierwszą szóstkę. Jak zawsze towarzyszą Ci ogromne emocje, mimo iż Reprezentacja Polski wygrywa dosyć gładko 3:1. Emocje w czasie mecze towarzyszyły Ci odkąd pamiętasz. Rozpoczęły się, kiedy byłaś jeszcze mała i nie za bardzo rozumiałaś po co i na jakich zasadach 12 graczy odbija okrągłą piłkę, a trwają do dziś. I trwać będą zawsze, bo jest to rzecz, którą odziedziczyłaś po rodzicach, po wspaniałych rodzicach. 

Po 22 kończy się mecz, a Ty od razu dostajesz wiadomość na portalu. 

:)

Wygrali ! :) Grali niesamowicie ! - piszesz na klawiaturze i nawet nie zdajesz sobie sprawy jak wielką radość sprawiasz Mu tym zdaniem. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bleee 
Masakryczny jest ten rozdział, no ale cóż.. 
W środę jadę do Londynu więc kolejny post pojawi się w przyszły piątek, a na moim drugim blogu szczerze nie wiem. Jak już wcześniej pisałam weny na niego brak.. Kurde, jestem za to strasznie na siebie zła. ;/

Pozdrawiam Idalia :) 

P.S 

KOMENTOWAĆ ! ;3